معمولا هرگیاه به وسیله صفات ومشخصات ثابتی شناخته می شود.این صفات ومشخصات ثابت گیاه (شرح گیاه) همیشه باید بسیار روشن وقاطع باشد تا گیاه مورد نظر با گیاهی دیگر واحیانا نزدیک به آن اشتباه نشود وشناخت آن برای جوینده گمراه کننده نباشد.منظور از شناخت گیاه تمیز دادن آن از دیگر گیاهان است بنابراین برای رسیدن به این هدف اولین گام وساده ترین راه رده بندی گیاهان با توجه به صفات واختصاصات مشترک آنهاست که این خود پایه واساس علم تاكسونومی یا نظام رده بندی است.
عرصه کره خاکی شاهد گیاهان گوناگونی است که به مجموع آن جهان یا سلسله گیاهی می گویند سلسله گیاهی به ترتیب دارای تقسیمات زیر سلسله، شاخه، رده، راسته، تیره، جنس وگونه است وگیاه وقتی شناخته می شود که گونه آن معلوم شود.
آغاز گیاه شناسی جدید را باید از دوره رنسانس اروپا دانست وبرونفل، فوش ،بوک ،شارل دولکلوز، و دولوبل اولین گیاه شناسانی هستند که از این دوره به بعد به شرح گیاهان پرداخته اند وتا سال 1576 مجموعه وکاتالوگی از گیاهان زراعی یا گیاهان محیط اطراف خود را با شرح مختصر شناسایی منتشر کرده اند در این آثار شرح شناسایی گیاهان بسیار ساده وفاقد مهارت لازم است. ولی از طبیعت گیاه حکایتی دقیق دارند.بدیهی است در این شرح نویسی ها هیچ گونه انگاره یا فکری از گونه یا جنس وجود ندارد ولی چون در تالیفات وآثار خود طبیعتا" گیاهان را از روی شباهت ومجاورتشان با هم دسته بندی می کردند.شاید بتوان طرح اولیه تیره یا خانواده مانند:گروه یا دسته چتریان، مرکبان، نعناعیها، سرخسها ومخروطیان را در نوشته آنها دید.
در این مجموعه های قدیمی تعداد گیاهان ذکر یا شرح داده شده ابتدا بسیار کم بودند.
سپس بتدریج برتعداد گیاهان ذکر یا شرح داده شده ، افزوده شده است به طوری که بعد از مدت کوتاهی رقم آنها چشمگير شد. دانشمندان علوم طبيعي وگياه شناسان به منظور بررسي وافزايش تجارب خود ، به سیاحت ومسافرتهای بین قاره ای می پرداختند ویکی از ره آوردهای این سیر وسیاحت افزایش نام گیاهان بود.
در قرن هفدهم استفاده از میکروسکوپ علاوه بر پیشرفت سریع گیاه شناسی عمومی وکشف صفات جنسی گیاه مانند گل ونقش واهمیت بخشهای مختلف آن پیشرفت رده بندی را نیز تسریع کرد.
ژی رای انگلیسی (1623- 1708 میلادی)بزرگترین گیاه شناس وشرح نویس گیاهی گونه هایی را که دارای صفات مشترک وهمجنس بودند در گروه بزرگتری قرارداد وبا تکیه بر اصل صفات مشترک جنسها را نیز در گروه بزرگتری دسته بندی کرد وسپس ای دسته ها را با در نظر گرفتن موقعیت ووضع قطعات چرخه های گل مانند جدا گلبرگی، پیوسته جامی، بی گلبرگي وسایرصفات در گروههای بالاتر جمع کرد ولی " ژي رای" هم تقسیمات درخت، درختچه، بوته وعلفی را درده بندیهای خود حفظ کرد.
کارل لینه سوئدی که باید او را پدر گونه نامیددر سال 1758 میلادی در حدود 6200 گیاه وسپس 8551 گونه گیاهی را نامگذاری وبه شرح آنها پرداخت وآثاراواثر عمیقی برآثار گیاه شناسان بعدی داشته است.شرح وشیوه نگارش او در مورد گیاهان هنوزهم سرمشق شرح نویسی گیاه شناسان امروزی است.در حال برای گیاهان گلدار این رقم به 200000 تا 250000 گونه رسیده است.معادل آن برای ریسه داران ذکر می شود.